ျမင္ရင္ေတာ့ ေကာက္ဖို႔သင့္တယ္

-ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတႀကီး ဦးသိန္းစိန္နဲ႔ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ ခ်ဳပ္ ဥကၠ႒ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ ႏွစ္ဦးရဲ႕ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု ခရီးစဥ္မွာ လူအမ်ား စိတ္ဝင္တ စားရွိၾကတာက ျမန္မာႏိုင္ငံ အတြင္းမွာ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ အေျပာင္းအလဲ အေျခအေနေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတႀကီး ဦးသိန္းစိန္ကလည္း ကုလသမဂၢ ညီလာခံ မိန္႔ ခြန္းမွာ ႏိုင္ငံေတာ္ အေျပာင္းအလဲ အေျခအေနေတြကို ထည့္သြင္း ေျပာၾကားသြားခဲ့ပါတယ္။
ဟုတ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရးစတဲ့ နယ္ပယ္စံုမွာ သာမက တရားဥပေဒစိုးမိုးေရး၊ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕အစည္း မ်ားနဲ႔ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး၊ ျပည္တြင္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရရွိေရး၊ ေကာင္းမြန္တဲ့ အုပ္္ခ်ဳပ္ေရး၊ သန္႔ရွင္းတဲ့ အစိုးရျဖစ္ေပၚေရး စတာေတြဟာ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း စတင္ ေျပာင္း လဲ ေနတာကို ေတြ႕ရမွာျဖစ္ေပမယ့္ အဲဒီလို အေျပာင္းအလဲေတြမွာ ပီပီ ျပင္ျပင္ ႐ုပ္လံုးေပၚလာတာလည္း ရွိပါတယ္။ အခ်က္အလက္စုေဆာင္း ေနဆဲ အေျခအေနမ်ိဳး ကိုလည္း ေတြ႕ရပါတယ္။ ေကာ္မရွင္ေတြ၊ ေကာ္မတီေတြ ဖြဲ႕စည္းေဆာင္ရြက္ ေနတာေတြကို ေတြ႕ရွိရၿပီး လိုအပ္ခ်က္ ရွိေသးေသာ္လည္း ဥပေဒ ျပ႒ာန္းႏိုင္ခဲ့တာကို   ေတြ႕ရွိရပါတယ္။ လိုအပ္တဲ့ ဥပေဒေတြ ျပ႒ာန္းႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးပမ္းေနတာေတြ ရွိသလို မလိုအပ္ေတာ့တဲ့ ဥပေဒေဟာင္းေတြကို ဖ်က္သိမ္းဖို႔ ႀကိဳးပမ္းေနတာေတြလည္း ရွိပါ တယ္။ အဲဒီလိုျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲမႈေတြ ဘယ္လိုအေျခ အေနမွာပဲ ရွိရွိ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတ ႀကီး ဦးသိန္းစိန္နဲ႔ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဥကၠ႒ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ တို႔ႏွစ္ဦး မၾကာခဏ ေထာက္ျပေျပာဆို ခဲ့ၾကတဲ့အတိုင္း စိတ္ရင္း ေစတနာအေျခခံစိတ္ဓာတ္ ေကာင္းေကာင္းထားၿပီး ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ႐ိုး႐ိုးသားသား ႀကိဳးစားလုပ္   ေဆာင္ၾကမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အေျပာင္းအလဲေတြဟာ မုခ်ေအာင္ ျမင္လာမွာ မလြဲပါဘူး။
ဒါေၾကာင့္ ျပည္သူေတြရဲ႕ နိစၥဓူဝ လိုအပ္ခ်က္ေတြ ျဖစ္တဲ့ ေရ၊ မီး မွန္မွန္ရရွိဖို႔၊ သြားေရးလာေရး အဆင္ေျပဖို႔ကအစ အထက္မွာ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ နယ္ပယ္စံုက အေျပာင္း အလဲ အားလံုးေကာင္းမြန္တဲ့ အေျခအေန ကို ေရာက္ရွိလာေစဖို႔ အတြက္ လိႈက္လႈိက္လွဲလွဲ ပါဝင္ လႈပ္ရွား လာၾကတဲ့ ျပည္သူတစ္ရပ္လံုးေရာ၊ ဝန္ထမ္း အသီးသီးေရာ၊ တပ္မေတာ္ သားေတြေရာ၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းက တာဝန္ရိွသူေတြေရာ၊ ႏိုင္ငံေရး သမားေတြေရာ  အားလံုး အားလံုး က  ပြင့္လင္း႐ိုးသားၾကၿပီး အေျခခံ စိတ္ဓာတ္ေကာင္းမြန္ ၾကဖို႔ အမွန္ တကယ္ပဲ လိုအပ္လွပါတယ္။ အေျခခံစိတ္ဓာတ္ ေကာင္းမြန္ ဖို႔ လိုအပ္လွပံုကို ေဝးေဝးလံလံရွာ ၾကည့္ၿပီး ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ ေျပာေနစရာ မလိုပါဘူး။ ကိုယ့္ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ေန႔စဥ္ႀကံဳေတြ႕ေန ရတဲ့ အမိႈက္ျပႆနာကိုပဲ ပထမဆံုး ေျပာၾကည့္ၾကရေအာင္ပါ။ အမိႈက္ျပႆနာနဲ႔ ပတ္သက္ ၿပီး ကိုယ့္အိမ္၊ ကိုယ့္အခန္း ကစၿပီး   ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ကိုယ့္အခန္းက ကန္ထ႐ိုက္တိုက္ တစ္တိုက္ရဲ႕ ပထမထပ္မွာပါ။ တိုက္က ေျခာက္လႊာဆိုေတာ့ တစ္ဆယ့္ ႏွစ္ခန္းရွိ ပါတယ္။ အေဆာက္အအံု ၿပီးစီးလို  ႔  ေနထိုင္ခြင့္ရခ်ိန္မွာ စတင္ေနထိုင္ ခဲ့ၾကသူေတြကေတာ့ အိမ္ရွင္မိသားစု သံုးခန္းနဲ႔ အခန္းပိုင္ ဝယ္ယူေန ထိုင္သူ ေလးခန္း၊ ေပါင္း ခုနစ္ခန္း ပါ။ က်န္တဲ့ အခန္းငါးခန္း ကေတာ့ ေျခာက္လသက္တမ္း သို႔မဟုတ္ တစ္ႏွစ္သက္တမ္းနဲ႔ ငွားရမ္းေနထိုင္ ၾကသူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။
ကြၽန္ေတာ္တို႔လမ္းထဲကို စည္ပင္သာယာ အမႈိက္သိမ္းကားက တစ္ပတ္ေလးရက္ လာပါတယ္။ လမ္းထိပ္မွာလည္း မီးဖိုေခ်ာင္က ထြက္တဲ့ အမႈိက္ေတြ စြန္႔ပစ္ဖို႔ အမႈိက္ပံုးတစ္ပံုး ထားေပးပါတယ္။ စည္ပင္သာယာ အမ်ိဳးသမီးဝန္ထမ္း တစ္ဦးကလည္း လက္တြန္းလွည္းနဲ႔ ေန႔စဥ္နီးပါး လွည့္လည္အမႈိက္ သိမ္းပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ပိုက္ဆံ အနည္းငယ္ေတာ့ ေပးရပါတယ္။ ပုဂၢလိက လူရြယ္ႏွစ္ဦးက တစ္အိမ္တက္ တစ္အိမ္ဆင္း အခေၾကးေငြယူၿပီး အမႈိက္သိမ္းဆည္းေပးတာ လည္းရွိပါတယ္။ စည္ပင္သာယာ အမႈိက္ကားမလာ ရင္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ကားလာေပမယ့္ မမီလိုက္ရင္ေသာ္ လည္းေကာင္း အမႈိက္ပံုးနဲ႔ အမႈိက္လွည္းေတြမွာ အမႈိက္စြန္႔ ပစ္လို႔ရပါတယ္။ စည္ပင္ သာယာ အမႈိက္ကားကေတာ ့မထသဘတ္စ္ ကားေတြလိုပါပဲ၊ သတ္သတ္ မွတ္မွတ္မထားဘဲ ရပ္ခ်င္တဲ့ ေနရာမွာ ရပ္ၿပီး ၿပိဳင္ကားေမာင္းသလို အျမန္ ေမာင္းတာဆိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ေနတဲ့ တိုက္ရဲ႕ အခန္းေတြက အမႈိက္ကားမွာ အမႈိက္ပစ္တာ တစ္ႀကိမ္မွ် မေတြ႕ရဖူးပါ။ တစ္ခါတစ္ရံမွာ အမႈိက္ကားေနာက္ကို အမီလိုက္ၿပီး အမႈိက္သြန္ၾကတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္က လူရြယ္တစ္ဦး ႏွစ္ဦးကိုေတာ့ ေတြ႕ ျမင္ဖူးပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ အျခား အခန္း ႏွစ္ခန္း၊ သံုးခန္းေလာက္ ကေတာ့ အမႈိက္လွည္းထဲမွာပဲ အမႈိက္ပစ္ရင္ ပစ္တယ္။ လမ္းထိပ္က အမႈိက္ပံုးထဲကို သြားပစ္ရင္ ပစ္ၾကပါတယ္။ အမႈိက္လွည္းကို အမႈိက္ပစ္ ရတာကလည္း စိတ္ညစ္စရာပါပဲ။ စည္ပင္သာယာဝန္ထမ္း အမ်ိဳးသမီးဟာ ပိုက္ဆံရရွိေရးကိုပဲ စိတ္ဝင္စားၿပီး သူ႔အမႈိက္လွည္း ေပၚက ဖိတ္စင္က်တဲ့ အမႈိက္ေတြ ကိုေတာင္ ျပန္မေကာက္ဘူးဆို ေတာ့ တစ္လမ္းလံုး အမႈိက္ေတြ ျပန္႔က်ဲေနပါတယ္။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ တိုက္က ကြၽန္ေတာ္အပါအဝင္ အျခားႏွစ္ဦးသံုးဦးသာ အမိႈက္ပစ္ၿပီး အျခားအခန္းေတြ အမႈိက္ပစ္တာ တစ္ႀကိမ္တစ္ ခါမွ် မေတြ႕ဖူးပါ။ ဒါေပမဲ့ ညဘက္   ေရာက္ၿပီဆိုရင္ေတာ့ ေနာက္ေဖး လမ္းၾကားထဲမွာ တအုန္းအုန္းျမည္ ေနတဲ့ အမႈိက္ပစ္ခ်သံနဲ႔ ”ေအာက္ မွာ လူရွိတယ္ေဟ့ …” ဆိုတဲ့ မၾကားဝံ့မနာသာ ဆဲဆို ေအာ္ဟစ္ သံေတြ ၾကားရတာက ေန႔စဥ္လိုလို ျဖစ္ပါတယ္။ ယခင္ ကန္ထ႐ိုက္ တိုက္ေတြကို တစ္တိုက္နဲ႔ တစ္တိုက္ ကပ္လ်က္ေဆာက္ခဲ့ရာမွ လြန္ခဲ့တဲ့ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ ႏွစ္ႏွစ္   ေလာက္  က စၿပီး တိုက္ႏွစ္ခုၾကားမွာ ေနရာလပ္ ခ်န္ၿပီး ေဆာက္ရေတာ့ အေျခခံ စိတ္ဓာတ္မေကာင္းၾကတဲ့ အေပၚ ထပ္ေနသူေတြအတြက္ မီးဖိုေခ်ာင္ထြက္ အမႈိက္ေတြ ကို ေနာက္ေဖး လမ္းၾကားမွာ ပစ္လိုက္၊ တစ္သွ်ဴး၊ ေဆးလိပ္တိုႏွင့္ ပလတ္စတစ္အိတ္ ေတြကိုေတာ့ တိုက္ႏွစ္လံုးၾကားထဲ ပစ္ခ်လိုက္နဲ႔ ဟန္က်ေနၾကပါတယ္။ ေအာက္ ဆံုးထပ္မွာ ေနတဲ့လူေတြ ကေတာ့ ေနာက္ေဖးလမ္းၾကားက အမႈိက္ျပႆနာကို မေျဖရွင္းႏိုင္တဲ့ အျပင္ တိုက္ႏွစ္လံုး အၾကားက အမႈိက္သိမ္းရတဲ့ အလုပ္တိုးလာၿပီး စိတ္ေသာက ပိုလာခဲ့တာကိုပဲ ေတြ႕ ရပါတယ္။
စည္ပင္သာယာ အေနနဲ႔ ေနာက္ေဖးလမ္းၾကားက အမႈိက္ကို လံုးဝသိမ္းမေပးပါဘူးတဲ့။ ေက်ာခ်င္းကပ္ တိုက္ေတြက အလုပ္သမား ငွားၿပီး  အမႈိက္ေတြကို လမ္းမေပၚ ရာက္ေအာင္ ပို႔ေပးရင္ေတာ့ သူတို႔ သိမ္းေပးမယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ စည္ပင္သာယာက ျပ႒ာန္းထားတဲ့ နည္းဥပေဒ ၅/ခ အရ ေနာက္ေဖး လမ္းၾကား၊ အမ်ားျပည္သူႏွင့္ ဆိုင္ တဲ့ လမ္း၊ေရေျမာင္းေတြမွာ အမႈိက္ပစ္ရင္ ပုဒ္မ ၂၈ နဲ႔ အေရးယူႏိုင္ တယ္လို႔ဆိုပါတယ္။  တားျမစ္တဲ့ ေနရာမွာ အမိႈက္ပစ္ရင္ ဒဏ္ေငြ ၁ဝဝဝဝ (က်ပ္တစ္ေသာင္း) တပ္ ႐ိုက္ႏိုင္ေပမယ့္ ေစာင့္ၾကည့္ႏိုင္တဲ့ အင္အားမရွိဘူးလို႔ေျပာၿပီး အမႈိက္ ခြန္ကိုေတာ့ မွန္မွန္ ေကာက္တယ္ ထင္ပါတယ္။ သာေကတ ၇ ရပ္ ကြက္က အမက အမွတ္ (၃၅)   ေက်ာင္းအုတ္နံရံေဘးမွာ စည္ပင္ သာယာရဲ႕ တရားဝင္ အမႈိက္စြန္႔ ပစ္တဲ့ ေနရာမဟုတ္ေသာ္လည္း တစ္ရပ္ကြက္လံုးက အမႈိက္ေတြနဲ႔ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းေတြက အမႈိက္   ေတြ စုပံုထားတဲ့ ကြင္းျပင္ႀကီးဟာ ၇ ႏွစ္ၾကာၿပီျဖစ္ေၾကာင္းနဲ ႔ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြရဲ႕ က်န္းမာေရး အတြက္ စိုးရိမ္ဖြယ္ အေျခအေနရွိ ေနတယ္လို႔ ၂၅-၁ဝ-၂ဝ၁၂ ရက္ ေန႔ ေပၚျပဴလာ နယူးစ္ဂ်ာနယ္ ၄/၄၂မွာ သတင္းဓာတ္ပံုနဲ႔ တကြေဖာ္ျပထားတာကို ေတြ႕ရွိရပါတယ္။ ေနာက္ေဖးလမ္းၾကားထဲက အမႈိက္ကို လမ္းမေပၚရာက္ေအာင္  ပို႔ ေပးရင္ သိမ္းဆည္းေပးပါမယ္ဆို တဲ့ စည္ပင္သာယာဟာ သာေကတ စာသင္ေက်ာင္းေဘးက လူျမင္ကြင္းမွာ ခုနစ္ႏွစ္ေက်ာ္စုပံုေနတဲ့  အမႈိက္ေတြ သိမ္းဆည္းေပးဖို႔ စာနဲ႔တင္ျပခဲ့ တာကိုေတာင္ ရွင္းလင္းသိမ္းဆည္း မေပးတာကေတာ့ စဥ္းစားခ်င္စရာပါပဲ။
ဒီေတာ့ စင္ကာပူမွာလို အမႈိက္ပစ္သူေတြကို ဓာတ္ပံုကင္မရာ နဲ႔ မွတ္တမ္းတင္ၿပီးလည္း မဖမ္း ဆီးႏိုင္၊ ေစာင့္ၾကည့္ၿပီး ဖမ္းဖို႔လည္း လူမရွိဘူးဆိုၿပီး လက္ေလွ်ာ့တာမ်ိဳး ကေတာ့ မျဖစ္ေစခ်င္ပါဘူး။ လူ တစ္ဦးခ်င္းစီရဲ႕ အေျခခံ စိတ္ဓာတ္ ေလးေတြေကာင္း မြန္လာေအာင္ ျပဳျပင္ႏိုင္ရင္ေတာ့ အဆင္ေျပမယ္ ထင္ပါတယ္။ ေနာက္ေဖးလမ္း ၾကားထဲကို အမႈိက္ပစ္ၾကတဲ့ လူ ေတြရဲ႕ အေျခခံ စိတ္ဓာတ္က ညံ့ ဖ်င္းၾကသလို ဘတ္စ္ကားေပၚက ခရီးသည္ အခ်ိဳ႕ဆိုရင္လည္း သူတို႔ သံုးတဲ့ တစ္သွ်ဴးစကၠဴကို ကားေပၚ မွာပဲ ပစ္ခ်ၾကပါတယ္။ ကားျပတင္း ေပါက္ကေနၿပီး လမ္းေပၚကို ပစ္ခ် ၾကတာလည္းရွိပါတယ္။ ေျခက်င္ ေလွ်ာက္ၾကတဲ့ ခရီးသည္ေတြကလည္း သူတို႔ရဲ႕ တစ္သွ်ဴး စကၠဴ   ေတြ၊ ငွက္ေပ်ာသီးခြံ၊ ေရသန္႔ဘူးခြံေတြကို အမႈိက္ပံုးရွိတဲ့ေနရာအထိ သည္းညည္းခံၿပီး ယူမသြားၾကဘဲ အလြယ္ တကူေတြ႕တဲ႔ေနရာမွာ ပစ္တတ္ၾကပါတယ္။ ကြမ္းတံ   ေတြးကို ေတြ႕တဲ့ ေနရာမွာ ေထြးတတ္ၾကၿပီး ေဆးေပါ့လိပ္တိုနဲ႔ စီးကရက္တိုေတြ ကေတာ့ အဆိုးရြားဆံုးပါပဲ။
အထက္တန္းစား ကိုယ္ပိုင္ ကားစီးၾကသူေတြရဲ႕ အေျခခံစိတ္ ဓာတ္ညံ့ဖ်င္းမႈကလည္း ထူးမျခားနားပါပဲ။ စီးလာတဲ့ ကားေတြနဲ႔ေတာင္ မလိုက္ဖက္ပါဘူး။ ပါဂ်႐ို၊ ပရာဒို၊ ဆာ့ဖ္၊ ေရႊငါးစတဲ့ ကားေကာင္းေတြမွာ စီးလာတဲ့ မိန္းကေလး၊ ေယာက်္ားေလး အားလံုး သန္႔သန္႔ျပန္႔ျပန္႔ ေခ်ာေခ်ာလွလွ ေလးေတြျဖစ္ၾကေပမယ့္ သူတို႔စားေသာက္ၿပီးတဲ့ အခ်ိဳရည္ဘူးခြံေတြ၊ မုန္႔ထုပ္အခြံေတြ၊ တစ္သွ်ဴးစကၠဴ ေတြကို စည္းမဲ့ကမ္းမဲ့ လမ္းေပၚ ပစ္ခ်တာကိုလည္း ေတြ႕ျမင္ရပါတယ္။ အခ်ိဳ႕ေသာ ခရီးသြားပုဂၢိဳလ္ ေတြကေတာ့ အမႈိက္ပံုးကို ေတြ႕ျမင္ၿပီး အလွမ္းကြာေဝး လွတာလည္း မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ေျခလွမ္းဆယ့္ ေလးငါးလွမ္းေလာက္ ဆက္ေလွ်ာက္ၿပီး အမႈိက္ပံုးထဲ ပစ္ရင္ရတဲ့ အေျခအေနမွာ အနီးက ေျမာင္း ထဲကိုပဲ ပစ္ခ်တာ ေတြ႕ျမင္ရပါတယ္။ အဲဒီလို လူမ်ိဳးေတြကေတာ့ ေဘးပတ္ဝန္းက်င္ကို ဂ႐ုျပဳဟန္ လံုးဝမရွိပါဘူး။ အခ်ိဳ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္ ေတြက အမႈိက္ပစ္ ခါနီးမွာ ေဘးဝဲ ယာကို မလံုမလဲ ၾကည့္တတ္ၾက ေသးေပမယ့္ အမႈိက္ပစ္ တာကေတာ့ စည္းမဲ့ကမ္းမဲ့ပါပဲ။  ယခင္ကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ လူငယ္လူရြယ္ေတြဟာ အေျခခံ စိတ္ဓာတ္ေကာင္းမြန္ၿပီး ယဥ္ေက်း သိမ္ေမြ႕ၾကပါတယ္။ လူမႈေရးစိတ္ ဓာတ္အျပည့္အဝရွိၾကၿပီး တစ္ပါးသူကို ကူညီတတ္ၾကလို႔ ခ်င္ခင္ႏွစ္လိုဖြယ္ ေကာင္းလွပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီလိုအစဥ္အလာ ေကာင္းေလးေတြဟာ   ျဖတ္သန္းေက်ာ္လႊားခဲ့ရတဲ့  ခတ္ေရစီးရဲ႕ ေအာက္မွာ ေပ်ာက္ဆံုးခဲ့ၾကရပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာလူငယ္၊ လူရြယ္ေတြဟာ ထက္ထက္ျမက္ ျမက္ရွိၾကၿပီး အတတ္လည္း ျမန္ၾကပါတယ္။ အတုခိုးတာလည္း ကြၽမ္းက်င္ျမန္ဆန္ပါတယ္။ ဝတ္စား ဆင္ယင္မႈကို အတုခိုးတဲ့   ေနရာမွာ ေတာ့စံခ်ိန္ပါပဲ။ အျမန္ဆံုးပါပဲ။ အမ်ိဳးသမီး ငယ္ငယ္ႀကီးႀကီးေတြဟာ ေဘာင္းဘီကို မခြၽတ္ၾကေတာ့ပါဘူး။ ရွည္ရွည္တိုတို သရီး ကြာတား စံုေနတာပါပဲ။ က်ပ္စည္းထာသလို အသားကပ္ ေဘာင္းဘီမ်ိဳးစံုနဲ႔ လမ္းသလား ၾကတာေတာင္ ရွိပါေသးတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အမ်ိဳးသမီး ငယ္ေလးေတြကို  ေျပာခ်င္တာက   ေဆာင္းပါး   ေခါင္းစီး” ျမင္ရင္ေတာ့ ေကာက္ဖို႔သင့္တယ္”ဆိုတာကို ၾကည့္ၿပီး အဓိပၸာယ္လြဲမွားစြာနဲ႔ ဆံပင္ေကာက္တာ ေျဖာင့္တာေတြ ကိုေတာ့ မလုပ္ေစခ်င္ပါဘူး။ ဒီေလာက္ ထက္ထက္ျမက္ျမက္နဲ႔ အတတ္ျမန္ၾကတယ္၊ အတုခိုး ျမန္ၾကတဲ့ ျမန္မာ့လူငယ္ လူရြယ္ေတြ အေနနဲ႔ တလြဲဆံပင္ေကာင္း မေနၾကဘဲ အေျခခံ စိတ္ဓာတ္ေလးေတြ   ေကာင္းမြန္လာေရးအတြက္ ႀကိဳးပမ္းသင့္တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ၂ဝ-၉-၂ဝ၁၂ ေန႔ထုတ္ ေပၚျပဴလာနယူးစ္ဂ်ာနယ္ ၄/၃၇မွာ ေဖာ္ျပထားတဲ့ လႊတ္ေတာ္ ေလွကားထစ္ေတြက အဆင္းမွာ အမႈိက္တစ္စေတြ႕လို႔ ေကာက္ၿပီး ပစ္မလို႔လုပ္ေနတဲ့ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ဥကၠ႒ ေကာ့မွဴးၿမိဳ႕နယ္  ျပည္သူ႔ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ သတင္းဓာတ္ပံုကို ၾကည့္ၿပီး … ”ျမင္ရင္ေတာ့ ေကာက္ဖို႔ သင့္တယ္”ဆိုတဲ့ ႏႈတ္ထြက္စကားကို မိမိတို ႔စြမ္းႏိုင္ သေလာက္  ႀကိဳးစားလိုက္နာ ၾကည့္ၾကရေအာင္လား။ …
ခင္ေမာင္ေအး(ေခ်ာက္)